στα μάτια...
Το θέμα είναι όταν δεν έχεις κάτι να πεις πια
ούτε στους άλλους, ούτε στον εαυτό σου
τα 'χεις πει ήδη όλα... και?
κάποτε είχα την ελπίδα, τώρα έχω μόνο το όνειρο
και ένα παράπονο που ανεβαίνει στα μάτια.
Μέρες που δεν ζεις
που όλοι σε εξοργίζουν
Τόση λάμψη, τόση επιφάνεια,
χρυσόσκονη στα μάτια.
Κόσμος πηγαινοέρχεται στην ζωή σου
θέλεις να τον πλησιάσεις, δεν ξέρεις πως
το αφήνεις στην τύχη του...
βάφτισα την μοναξιά μου αξιοπρέπεια.
γυρίζω πίσω στα χρόνια
πόσο εύκολα πλησιάζει ένα παιδί το άλλο
άγνωστα, κοιτιούνται στα μάτια.
"πως σε λένε?... θέλεις να παίξουμε?"
κέντρο του κόσμου μια κούκλα και μια φανταστική ιστορία
και μια φιλία γεννιέται
κρυβόμαστε και φοβόμαστε
πόσο πολύτιμο είναι να βλέπεις τον άλλον στα μάτια.