Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

εκτός τροχιάς




...την βρώμικη ψυχή σου είναι που δεν μπορώ να συγχωρήσω 
σιγά μην σε νοιάζει βέβαια το πως νιώθω...
...πίστεψα εσένα και όχι όλο τον κόσμο που σε περιέγραφε
και τελικά τους επιβεβαίωσες με το παραπάνω...
το μπράβο λοιπόν σε όλους τους φίλους που θέλησαν να με ξυπνήσουν
και σε σένα που ποδοπάτησες ότι πιο όμορφο είχα
Καλά έκανες, αφού εγώ σε άφησα να το κάνεις
ανοησία μου, κέρδισες λοιπόν
Θα τα μαζέψω τα κομμάτια μου και θα πάω μπροστά 
η σελίδα γύρισε, το βιβλίο έκλεισε
Γράφω αυτά που θα ήθελα να σου πω εδώ γιατί ξέρω πως δεν θα τα μάθεις ποτέ
δεν θα σου ανοίξω εγώ τα μάτια, 
σου αρέσουν τα σκοτάδια άλλωστε και εκεί μπορείς μόνο να ζεις
... βγάζω πίκρα και θυμό το ξέρω, 
καθόλου ανώτερα συναισθήματα
απόψε δεν με ενδιαφέρει η ανωτερότητα
βγαίνει το ανθρώπινο
Δεν θέλω να ξαναδώ το φάντασμά σου στα μάτια μου ποτέ.

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

όλα έχουν ένα τίμημα


Αυτό που πάντα με πονούσε είναι η αγκαλιά που δεν είχα.
Εκείνη, ξέρεις, που σε κάνει να νιώθεις "σπίτι"
Αυτό το χέρι που δεν υπάρχει για να αγγίξει το δικό μου.
Είναι τότε που αναγκάζομαι να σφίξω εγώ το χέρι μου.
Και αυτό είναι πια μια γροθιά... που θα ζηλεύει πάντα τα χάδια.


Μπάμπη, που πήγαν εκείνα τα φιλαράκια που ξενυχτούσαν μιλώντας ώρες στην παραλία?
Είχαν κάτι να πουν... και είχαν ακόμη όνειρα και ελπίδες
Τώρα τους έμεινε η ελευθερία τους.


Τρίτη 23 Αυγούστου 2011



"Πόσο εύκολα αλλάζουν τελικά όλα! Και οι άνθρωποι, πόσο εύκολα αλλάζουν κι αυτοί χωρίς να το καταλαβαίνουν! Ότι ζει αλλάζει και ότι αλλάζει ζει? Λυπάμαι αλλά όχι. Αυτό είναι ανακριβές. Στην πραγματικότητα αλλάζουν ακόμα κι αυτά που ΔΕ ζουν! Ακόμα και η σήψη είναι μια μορφή αλλαγής, άρα πρέπει να θεωρηθεί κι αυτή ζωντανή. Μόνο ένα δεν αλλάζει: η δική μου η ζωή! Αν υπάρχει ένα σε όλο το σύμπαν που δεν αλλάζει, αυτό είναι η δική μου η ζωή. Η ζωή μου είναι... νεκρή! Κι ύστερα σου λένε ότι όλα μπορείς να τα ελέγξεις, ότι όλα, τάχα, τ' αποφασίζεις εσύ. Εγώ είδα σήμερα πολύ ξένη αλλαγή και ξένες αποφάσεις και ξένη ευτυχία, κι αποφασίζω... να μην αποφασίσω. Να αφεθώ στην ζωή να αποφασίσει αυτή. Αν η ζωή μου... ζει, θ' αποφασίσει και για τις δυο μας. Αρκετά!"

Μια ζωή γεμάτη από αποφάσεις δικαιούται ένα διάλειμμα.
Δεν αφήνει κάποιον άλλο ν' αποφασίσει για την ίδια. Αυτό που εννοεί ότι θ' αφήσει τη ζωή να αποφασίσει δεν είναι παρά ο αληθινός, ο βαθιά κρυμμένος εαυτός της.


                      'Oταν τα παραμύθια λένε αλήθεια - ΕΥΑ ΟΜΗΡΟΛΗ

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011


  "Είναι αδύνατο", είπε η περηφάνια
   "Είναι ριψοκίνδυνο", είπε η εμπειρία
    "Είναι ανούσιο", είπε η λογική
  "Κάνε μια προσπάθεια" , ψιθύρισε η ΚΑΡΔΙΑ...
                                                                      

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

The scars of your love remind me of us
They keep me thinking that we almost had it all
The scars of your love they leave me breathless
I can’t help feeling
We could have had it all
Rolling in the deep
You had my heart and soul
And you played it
To the beat



Σάββατο 12 Μαρτίου 2011


στα μάτια...

Το θέμα είναι όταν δεν έχεις κάτι να πεις πια
ούτε στους άλλους, ούτε στον εαυτό σου
τα 'χεις πει ήδη όλα...  και?
κάποτε είχα την ελπίδα, τώρα έχω μόνο το όνειρο
και ένα παράπονο που ανεβαίνει στα μάτια.

Μέρες που δεν ζεις
που όλοι σε εξοργίζουν 
Τόση λάμψη, τόση επιφάνεια, 
χρυσόσκονη στα μάτια.

Κόσμος πηγαινοέρχεται στην ζωή σου
θέλεις να τον πλησιάσεις, δεν ξέρεις πως
το αφήνεις στην τύχη του...
βάφτισα την μοναξιά μου αξιοπρέπεια.

γυρίζω πίσω στα χρόνια
πόσο εύκολα πλησιάζει ένα παιδί το άλλο
άγνωστα, κοιτιούνται στα μάτια.
"πως σε λένε?... θέλεις να παίξουμε?"
κέντρο του κόσμου μια κούκλα και μια φανταστική ιστορία
και μια φιλία γεννιέται  

κρυβόμαστε και φοβόμαστε 
μεγαλώσαμε 
και ξεχάσαμε 
πόσο πολύτιμο είναι να βλέπεις τον άλλον στα μάτια.



Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011