στα μάτια...
Το θέμα είναι όταν δεν έχεις κάτι να πεις πια
ούτε στους άλλους, ούτε στον εαυτό σου
τα 'χεις πει ήδη όλα... και?
κάποτε είχα την ελπίδα, τώρα έχω μόνο το όνειρο
και ένα παράπονο που ανεβαίνει στα μάτια.
Μέρες που δεν ζεις
που όλοι σε εξοργίζουν
Τόση λάμψη, τόση επιφάνεια,
χρυσόσκονη στα μάτια.
Κόσμος πηγαινοέρχεται στην ζωή σου
θέλεις να τον πλησιάσεις, δεν ξέρεις πως
το αφήνεις στην τύχη του...
βάφτισα την μοναξιά μου αξιοπρέπεια.
γυρίζω πίσω στα χρόνια
πόσο εύκολα πλησιάζει ένα παιδί το άλλο
άγνωστα, κοιτιούνται στα μάτια.
"πως σε λένε?... θέλεις να παίξουμε?"
κέντρο του κόσμου μια κούκλα και μια φανταστική ιστορία
και μια φιλία γεννιέται
κρυβόμαστε και φοβόμαστε
μεγαλώσαμε
και ξεχάσαμε
πόσο πολύτιμο είναι να βλέπεις τον άλλον στα μάτια.
στα ματια δεν κοιταζουν αυτοι που θελουν να κρυψουν την ψυχη τους οχι απαραιτητα οτι ειναι κακοι αλλα υπαρχουν και οι δειλοι και οι κομπλεξικοι κι αυτοι που αισθανοντα υπερ ανω ...
ΑπάντησηΔιαγραφήποτε μη σταματησεις να μιλας ...ποτε μη σταματησεις ναρχιζεις τη ζωή σου τωρα ...
ποτε γεννηθηκα ...τωρα !!!!